TRĄDZIK POSPOLITY, MŁODZIEŃCZY – RODZAJE

Dla celów praktycznych zmiany trądzikowe można podzielić na:
 

• zmiany niezapalne;
• zmiany zapalne.

 
Zmiany niezapalne charakteryzuje brak zaczerwienienia i bólu. Mogą to być widoczne gołym okiem zaskórniki, zwane również wągrami, lub niewidoczne mikrozaskórniki.
 
Zmiany zapalne, potocznie zwane pryszczami, są z reguły bolesne i zaczerwienione. Pryszcze mogą mieć charakter powierzchowny (grudki, krosty) lub głęboki (guzy, guzki, torbiele). Trądzik z głębokimi pryszczami jest trudniejszy do leczenia i wymaga stosowania leków ogólnych (doustnych).
 
 
Postacie trądziku:
 
W praktyce nie zdarzają się postacie trądziku tylko jednego rodzaju (izolowane). Oznacza to, że u jednej osoby może występować jednocześnie wiele różnych zmian (zaskórniki , pryszcze, a nawet guzki i torbiele). Stopień nasilenia trądziku określa się w oparciu o te zmiany, które przeważają u danego pacjenta:
 

• Trądzik łagodny – przeważają zaskórniki, mogą występować pojedyncze pryszcze;
• Trądzik umiarkowany – przeważają pryszcze, ale są powierzchowne. Zmiany mogą być bolesne i zaczerwienione
• Trądzik ciężki – dominują głęboko położone pryszcze (torbiele, guzki, przetoki). Mogą być bardzo bolesne i zaczerwienione.

 
Głęboko umiejscowione pryszcze mogą powodować zbliznowacenia, które mogą być rozległe, z wytworzeniem kraterowatych, szpecących ubytków na skórze. Rzadziej dochodzi do rozwoju tzw. blizn przerosłych i bliznowców. Bliznowacenie na twarzy może dotykać nawet 95% chorych z ciężkim trądzikiem. Dlatego tak ważne jest zastosowanie właściwego leczenia.